Mongolië!

lieve mensen,

voor het eerst sinds we in mongolië zijn, hebben joop en ik tijd en gelegenheid om een internet café in te duiken om een berichtje te plaatsen. misschien is dit ook direct de laatste keer, maar we willen toch even laten horen hoe het met ons gaat! Een wekelijkse update van ons team, compleet met foto's vind je op http://mongolieteam.waarbenjij.nu/. Bedankt voor al jullie reacties tot nu toe! de reacties op deze site worden aan ons voorgelezen. Ook al kunnen we niet reageren, we vinden het heel tof om van jullie op die manier te horen!!

We hebben al veel meegemaakt hier in Mongolië!
De reis was een hele belevenis. Een goede vlucht op Moskou gehad en vijf dagen geleefd in de Trans Siberië Express. Het voelde als Floortje Dessing in een van haar reisprogramma's. Midden tussen de Russen en Mongolen waarvan een groot gedeelte permanent woont in de trein om handel te kunnen drijven op de passerende stations.
En wat een mooi uitzicht!!!

Vooral Mongolië is supermooi! De eerste week brachten we door in Ulaanbaatar, de hoofdstad. Die week hebben we vooral gebruikt om te wennen aan het land en aan elkaar en hebben we voorbereidingen getroffen voor wat we allemaal kunnen doen tijdens deze outreach.

De tweede week vertrokken we naar een dagreis naar het oosten (300 km over slechte asfaltwegen) en kwamen we aan in Ondorhaan, waar we de kerk en gemeente van Hanneke van Dam hebben bezocht om samen met hen te evangeliseren en de mensen daar te bemoedigen. Evangeliseren is hier dankbaar werk. Bijna iedereen wil meer horen over Jezus en in die week hebben 8 mensen hun leven aan Jezus gegeven die we zondag ook weer in de kerk konden begroeten.
In Ondorhaan zijn we verrast door een overstroming. Het water stond op sommige plekken wel een meter hoog in de stad. Joël kon deze dagen niet naar buiten. Wij zijn er wel op uit gegaan om de mensen te helpen met evacueren. Toen de overstroming minder werd bleef er op veel plekken (met name de arme gebieden) een modderlaag van ong. 30 cm diep. Geen pretje voor die mensen daar, maar ze bleven zelf de humor er wel van inzien!
Voor ons is dat mooi om te zien. De mensen zijn onwijs dankbaar voor de regen. Toen we aankwamen was het hele land een woestijn en hebben we geen grassprietje gezien, nu staat alles volop in bloei en verandert het land in een groene oase.

Nu zitten we nog een dagreis verder naar het oosten (250 km over dirt roads). De gemeente hier is nog niet zo bloeiend als in Ondorhaan. Er is hier veel invloed van het Boedhisme. We zijn hier vooral om de gemeente te bemoedigen en te ondersteunen.
We slapen dan ook bij een gastgezin, wat erg grappig is. Zoals overal waar we wonen, is het nogal primitief. Er staat een poephuis op het erf, we drinken melk van hun eigen kalf, en slapen met z'n 8-en in een 2-kamer huisje. Stromend water hebben we hier nog niet gehad, we gaan eens per week voor een douche naar het badhuis. Het menu wisselt van schapenvlees met noedels met groente tot schapenvlees met noedels zonder groente. Dus na zo'n drie weken schaap beginnen we zo langzamerhand wel eens te verlangen naar een pizza of de Mac, maar zelfs in de hoofdstad is zoiets niet te vinden.

Over het algemeen hebben we het prima naar ons zin vooral ons nuttig kunnen maken en als we de straat op gaan om te evangeliseren en te bidden. Mensen worden hier namelijk echt heel blij van!
Met Joël gaat het heel erg goed. Hij speelt veel buiten en leert steeds beter te delen, want 'Mein und Dein' kennen ze hier niet. Alles is van 'ons'. Door al het zand en gebrek aan douches ziet hij eruit als een straatschoffie. Hij vindt het allemaal prachtig. De mensen hier vinden Joël ook een attractie dus zo komen we snel in contact met de lokale bevolking. Afgelopen twee weken hadden we 4 vertalers bij ons team. Dus was communicatie sowieso geen probleem.

Tot zover onze update.
Blijf ons volgen op http://mongolieteam.waarbenjij.nu/

P.S. plaats geen berichtjes hier op smallpants.nl, dit lezen we waarschijnlijk pas als we weer thuis zijn. Berichtjes op http://mongolieteam.waarbenij.nu krijgen we wel te lezen.