Hoi allemaal,
We zijn er weer: Terug in NL.
Nog even lekker aan het bij komen met z'n 3tjes dus nog even geen lange reis verslagen. Maar hierbij wel alvast een voorproefje van wat we hebben meegemaakt.
Grt joop
dinsdag 19 augustus 2008
Video verslag
donderdag 3 juli 2008
Mongolië!
lieve mensen,
voor het eerst sinds we in mongolië zijn, hebben joop en ik tijd en gelegenheid om een internet café in te duiken om een berichtje te plaatsen. misschien is dit ook direct de laatste keer, maar we willen toch even laten horen hoe het met ons gaat! Een wekelijkse update van ons team, compleet met foto's vind je op http://mongolieteam.waarbenjij.nu/. Bedankt voor al jullie reacties tot nu toe! de reacties op deze site worden aan ons voorgelezen. Ook al kunnen we niet reageren, we vinden het heel tof om van jullie op die manier te horen!!
We hebben al veel meegemaakt hier in Mongolië!
De reis was een hele belevenis. Een goede vlucht op Moskou gehad en vijf dagen geleefd in de Trans Siberië Express. Het voelde als Floortje Dessing in een van haar reisprogramma's. Midden tussen de Russen en Mongolen waarvan een groot gedeelte permanent woont in de trein om handel te kunnen drijven op de passerende stations.
En wat een mooi uitzicht!!!
Vooral Mongolië is supermooi! De eerste week brachten we door in Ulaanbaatar, de hoofdstad. Die week hebben we vooral gebruikt om te wennen aan het land en aan elkaar en hebben we voorbereidingen getroffen voor wat we allemaal kunnen doen tijdens deze outreach.
De tweede week vertrokken we naar een dagreis naar het oosten (300 km over slechte asfaltwegen) en kwamen we aan in Ondorhaan, waar we de kerk en gemeente van Hanneke van Dam hebben bezocht om samen met hen te evangeliseren en de mensen daar te bemoedigen. Evangeliseren is hier dankbaar werk. Bijna iedereen wil meer horen over Jezus en in die week hebben 8 mensen hun leven aan Jezus gegeven die we zondag ook weer in de kerk konden begroeten.
In Ondorhaan zijn we verrast door een overstroming. Het water stond op sommige plekken wel een meter hoog in de stad. Joël kon deze dagen niet naar buiten. Wij zijn er wel op uit gegaan om de mensen te helpen met evacueren. Toen de overstroming minder werd bleef er op veel plekken (met name de arme gebieden) een modderlaag van ong. 30 cm diep. Geen pretje voor die mensen daar, maar ze bleven zelf de humor er wel van inzien!
Voor ons is dat mooi om te zien. De mensen zijn onwijs dankbaar voor de regen. Toen we aankwamen was het hele land een woestijn en hebben we geen grassprietje gezien, nu staat alles volop in bloei en verandert het land in een groene oase.
Nu zitten we nog een dagreis verder naar het oosten (250 km over dirt roads). De gemeente hier is nog niet zo bloeiend als in Ondorhaan. Er is hier veel invloed van het Boedhisme. We zijn hier vooral om de gemeente te bemoedigen en te ondersteunen.
We slapen dan ook bij een gastgezin, wat erg grappig is. Zoals overal waar we wonen, is het nogal primitief. Er staat een poephuis op het erf, we drinken melk van hun eigen kalf, en slapen met z'n 8-en in een 2-kamer huisje. Stromend water hebben we hier nog niet gehad, we gaan eens per week voor een douche naar het badhuis. Het menu wisselt van schapenvlees met noedels met groente tot schapenvlees met noedels zonder groente. Dus na zo'n drie weken schaap beginnen we zo langzamerhand wel eens te verlangen naar een pizza of de Mac, maar zelfs in de hoofdstad is zoiets niet te vinden.
Over het algemeen hebben we het prima naar ons zin vooral ons nuttig kunnen maken en als we de straat op gaan om te evangeliseren en te bidden. Mensen worden hier namelijk echt heel blij van!
Met Joël gaat het heel erg goed. Hij speelt veel buiten en leert steeds beter te delen, want 'Mein und Dein' kennen ze hier niet. Alles is van 'ons'. Door al het zand en gebrek aan douches ziet hij eruit als een straatschoffie. Hij vindt het allemaal prachtig. De mensen hier vinden Joël ook een attractie dus zo komen we snel in contact met de lokale bevolking. Afgelopen twee weken hadden we 4 vertalers bij ons team. Dus was communicatie sowieso geen probleem.
Tot zover onze update.
Blijf ons volgen op http://mongolieteam.waarbenjij.nu/
P.S. plaats geen berichtjes hier op smallpants.nl, dit lezen we waarschijnlijk pas als we weer thuis zijn. Berichtjes op http://mongolieteam.waarbenij.nu krijgen we wel te lezen.
voor het eerst sinds we in mongolië zijn, hebben joop en ik tijd en gelegenheid om een internet café in te duiken om een berichtje te plaatsen. misschien is dit ook direct de laatste keer, maar we willen toch even laten horen hoe het met ons gaat! Een wekelijkse update van ons team, compleet met foto's vind je op http://mongolieteam.waarbenjij.nu/. Bedankt voor al jullie reacties tot nu toe! de reacties op deze site worden aan ons voorgelezen. Ook al kunnen we niet reageren, we vinden het heel tof om van jullie op die manier te horen!!
We hebben al veel meegemaakt hier in Mongolië!
De reis was een hele belevenis. Een goede vlucht op Moskou gehad en vijf dagen geleefd in de Trans Siberië Express. Het voelde als Floortje Dessing in een van haar reisprogramma's. Midden tussen de Russen en Mongolen waarvan een groot gedeelte permanent woont in de trein om handel te kunnen drijven op de passerende stations.
En wat een mooi uitzicht!!!
Vooral Mongolië is supermooi! De eerste week brachten we door in Ulaanbaatar, de hoofdstad. Die week hebben we vooral gebruikt om te wennen aan het land en aan elkaar en hebben we voorbereidingen getroffen voor wat we allemaal kunnen doen tijdens deze outreach.
De tweede week vertrokken we naar een dagreis naar het oosten (300 km over slechte asfaltwegen) en kwamen we aan in Ondorhaan, waar we de kerk en gemeente van Hanneke van Dam hebben bezocht om samen met hen te evangeliseren en de mensen daar te bemoedigen. Evangeliseren is hier dankbaar werk. Bijna iedereen wil meer horen over Jezus en in die week hebben 8 mensen hun leven aan Jezus gegeven die we zondag ook weer in de kerk konden begroeten.
In Ondorhaan zijn we verrast door een overstroming. Het water stond op sommige plekken wel een meter hoog in de stad. Joël kon deze dagen niet naar buiten. Wij zijn er wel op uit gegaan om de mensen te helpen met evacueren. Toen de overstroming minder werd bleef er op veel plekken (met name de arme gebieden) een modderlaag van ong. 30 cm diep. Geen pretje voor die mensen daar, maar ze bleven zelf de humor er wel van inzien!
Voor ons is dat mooi om te zien. De mensen zijn onwijs dankbaar voor de regen. Toen we aankwamen was het hele land een woestijn en hebben we geen grassprietje gezien, nu staat alles volop in bloei en verandert het land in een groene oase.
Nu zitten we nog een dagreis verder naar het oosten (250 km over dirt roads). De gemeente hier is nog niet zo bloeiend als in Ondorhaan. Er is hier veel invloed van het Boedhisme. We zijn hier vooral om de gemeente te bemoedigen en te ondersteunen.
We slapen dan ook bij een gastgezin, wat erg grappig is. Zoals overal waar we wonen, is het nogal primitief. Er staat een poephuis op het erf, we drinken melk van hun eigen kalf, en slapen met z'n 8-en in een 2-kamer huisje. Stromend water hebben we hier nog niet gehad, we gaan eens per week voor een douche naar het badhuis. Het menu wisselt van schapenvlees met noedels met groente tot schapenvlees met noedels zonder groente. Dus na zo'n drie weken schaap beginnen we zo langzamerhand wel eens te verlangen naar een pizza of de Mac, maar zelfs in de hoofdstad is zoiets niet te vinden.
Over het algemeen hebben we het prima naar ons zin vooral ons nuttig kunnen maken en als we de straat op gaan om te evangeliseren en te bidden. Mensen worden hier namelijk echt heel blij van!
Met Joël gaat het heel erg goed. Hij speelt veel buiten en leert steeds beter te delen, want 'Mein und Dein' kennen ze hier niet. Alles is van 'ons'. Door al het zand en gebrek aan douches ziet hij eruit als een straatschoffie. Hij vindt het allemaal prachtig. De mensen hier vinden Joël ook een attractie dus zo komen we snel in contact met de lokale bevolking. Afgelopen twee weken hadden we 4 vertalers bij ons team. Dus was communicatie sowieso geen probleem.
Tot zover onze update.
Blijf ons volgen op http://mongolieteam.waarbenjij.nu/
P.S. plaats geen berichtjes hier op smallpants.nl, dit lezen we waarschijnlijk pas als we weer thuis zijn. Berichtjes op http://mongolieteam.waarbenij.nu krijgen we wel te lezen.
zondag 8 juni 2008
Wij gaan offline!
Vanaf dinsdag 10 juni zitten wij in Mongolië!
We kunnen daar helaas niet zelf online om berichtjes voor jullie te plaatsen.
Wel wordt er namens ons outreach team een blog bijgehouden op:
http://mongolieteam.waarbenjij.nu/
Op die site kun je ook je e-mailadres achterlaten als je op de hoogte gebracht wilt worden wanneer er een nieuwe blog geplaatst is.
Tot ziens in augustus!
Joop, Erica & Joël
We kunnen daar helaas niet zelf online om berichtjes voor jullie te plaatsen.
Wel wordt er namens ons outreach team een blog bijgehouden op:
http://mongolieteam.waarbenjij.nu/
Op die site kun je ook je e-mailadres achterlaten als je op de hoogte gebracht wilt worden wanneer er een nieuwe blog geplaatst is.
Tot ziens in augustus!
Joop, Erica & Joël
woensdag 28 mei 2008
maandag 26 mei 2008
Waarom moest Jezus zo mishandeld en gekruisigd worden?
Nadat we ruim een week in ons bedje hebben doorgebracht met waterpokken, zonnesteek en nog wat bijkomende virusjes konden we vorige week de lessen weer bijwonen.
Wilkin van de Kamp kwam spreken over de 7 wonderen van het Kruis. Aan de hand van de profetiën en het nieuwe testament kregen we meer inzicht in wat zich heeft afgespeeld van Gethsemané tot en met de opstanding van Jezus in de geestelijke wereld.
Het heeft ons bepaald bij de strijd die Jezus heeft geleverd en hoeveel Hij van ons houdt!
Zaterdag hebben we de week afgesloten met het kijken van The Passion of the Christ. Toen we deze film een paar jaar geleden in de bios zagen waren we er nog dagen/weken ziek en triest van. Dit keer raakte de film ons weer, maar overwon de dankbaarheid.
Het boek dat Wilkin heeft geschreven 'Het wonder van het kruis' is een absolute aanrader als je vragen hebt waarom Jezus moest lijden en sterven om de wereld te redden.
Wilkin van de Kamp kwam spreken over de 7 wonderen van het Kruis. Aan de hand van de profetiën en het nieuwe testament kregen we meer inzicht in wat zich heeft afgespeeld van Gethsemané tot en met de opstanding van Jezus in de geestelijke wereld.
Het heeft ons bepaald bij de strijd die Jezus heeft geleverd en hoeveel Hij van ons houdt!
Zaterdag hebben we de week afgesloten met het kijken van The Passion of the Christ. Toen we deze film een paar jaar geleden in de bios zagen waren we er nog dagen/weken ziek en triest van. Dit keer raakte de film ons weer, maar overwon de dankbaarheid.
Het boek dat Wilkin heeft geschreven 'Het wonder van het kruis' is een absolute aanrader als je vragen hebt waarom Jezus moest lijden en sterven om de wereld te redden.
woensdag 7 mei 2008
Op zoek naar de ware liefde?
Daarom buig ik mijn knieën voor de Vader, die de vader is van elke gemeenschap in de hemelsferen en op aarde. Moge hij vanuit zijn rijke luister uw innerlijke wezen kracht en sterkte schenken door zijn Geest, zodat door uw geloof Christus kan gaan wonen in uw hart, en u geworteld en gegrondvest blijft in de liefde. Dan zult u met alle heiligen de lengte en de breedte, de hoogte en de diepte kunnen begrijpen, ja de liefde van Christus kennen die alle kennis te boven gaat, opdat u zult volstromen met Gods volkomenheid.
(Bijbel: Efeze 3)
(Bijbel: Efeze 3)
maandag 28 april 2008
Visie, creatief met verf en de Ardennen
Vorige week hadden we het voorrecht om een weeklang naar Jaap Dieleman te mogen luisteren, voor sommigen van jullie misschien wel bekend.Hij heeft ons uitgedaagd na te denken over onze bestemming. Wat heeft onze passie? Hoe geef je dat vorm? Heb je een idee van een specifieke plek waar God je toe zou kunnen roepen? Durf je voor het beste te gaan of neem je genoegen met minder? Hoe stem je je dromen op elkaar af als je getrouwd bent? Voor ons zijn dit hele rake vragen die ons hebben aangezet om daar samen over door te praten en te dromen. Een leuk proces en we zijn er voorlopig nog niet klaar mee :-)
Deze week hebben we een totaal andere week dan de voorgaande lesweken. Gisteren werden we verzocht oude kleren aan te trekken voor de les, wat betekent dat we ons mogen uitleven op het witte doek. De bedoeling is dat we leren God te betrekken in onze creativiteit en ons door Hem laten inspireren. Gisteren zijn we aangenaam verrast door onze eigen kunstwerkjes. Wie weet gaan we na deze DTS gewoon een galerie beginnen ;-)
Afgelopen weekend waren we alweer halverwege de lesfase. De tijd vliegt voor ons voorbij door alle indrukken, ervaringen en ontwikkelingen hier. Het was dan ook een leuke afwisseling om een weekendje in België door te brengen met de familie van Joop.
We hopen gauw weer eens wat foto’s op de site te plaatsen van ons leventje hier.
Grtz!
Deze week hebben we een totaal andere week dan de voorgaande lesweken. Gisteren werden we verzocht oude kleren aan te trekken voor de les, wat betekent dat we ons mogen uitleven op het witte doek. De bedoeling is dat we leren God te betrekken in onze creativiteit en ons door Hem laten inspireren. Gisteren zijn we aangenaam verrast door onze eigen kunstwerkjes. Wie weet gaan we na deze DTS gewoon een galerie beginnen ;-)
Afgelopen weekend waren we alweer halverwege de lesfase. De tijd vliegt voor ons voorbij door alle indrukken, ervaringen en ontwikkelingen hier. Het was dan ook een leuke afwisseling om een weekendje in België door te brengen met de familie van Joop.
We hopen gauw weer eens wat foto’s op de site te plaatsen van ons leventje hier.
Grtz!
Abonneren op:
Posts (Atom)
